Głębia Przyjaźni

 Prawdziwy przyjaciel...
Jest kimś, kto mówi Ci wszystko, kimś kto Cię nie osądza. Wie, kiedy chcesz płakać, a kiedy śmiać się. Jest z Tobą w najlepszych i najgorszych momentach. Kiedy jest Ci smutno, pomaga Ci się uśmiechnąć. Kiedy wszystko zalały ciemności, wie co w Tobie tkwi, daje Ci światło nadziei. Wie kiedy podać Ci dłoń a kiedy zostawić Cię, gdy chcesz samotności. Zna Cię i nie oczekuje twojej zmiany, jest twoim towarzyszem życia, potrafi wybaczać i umie poprosić o wybaczenie. Nigdy Cię nie opuści.

 Czyż jest coś lepszego niż mieć kogoś, z kim można porozmawiać o wszystkich rzeczach jakby się rozmawiało ze sobą samym?

 Prawdziwa przyjaźń istnieje wtedy,gdy człowiek nie ma nic,bo wówczas przyjaźń jest jego największym skarbem.

 Przyjaźń polega na tym, że kiedy jeden osiada w ciemności, w depresji, w bezradności, nie z powodu braku światła, ale z powodu nadmiaru ciemności, drugi jest w stanie usiąść obok i poczekać, aż wróci światło. Bez pytań, bez niewłaściwych rad, bez podejścia 'powiedziałem ci tak'. Po prostu obok ciebie.

 Przyjaciel to ktoś, kto zna cię takim, jakim jesteś, rozumie, gdzie byłeś, akceptuje, kim jesteś, i delikatnie pozwala ci rosnąć.

 Potrzeba wielu lat, by odnaleźć
przyjaciela, wystarczy chwila, by go stracić.

 Przyjaciele? złodzieje czasu.

 Przyjaźń to najpiękniejsza z miłości, to miłość bez skrzydeł. Przyjaźń to coś więcej niż słowa. To gest, spojrzenie, uśmiech. Razem smutek i radość

 Rodziny się nie wybiera, ale przyjaciół tak.

 Przyjaźń to nie tylko dzielenie radości, ale również cierpienia. To obecność przy tobie nawet, gdy cały świat cię opuszcza. To miłość, która nigdy nie zwraca uwagi na twoje błędy, ale pomaga je naprawić.